راهنمای صادرات سوهان، گز و باقلوا؛ استانداردها، بسته‌بندی و بازارهای هدف

مقدمه: از سوغات شهری تا کالای استاندارد صادراتی

سوهان کرمان، گز اصفهان و باقلوای قزوین طی دهه‌های گذشته، ستون اصلی سبد سوغات غذایی ایران بوده‌اند. این سه محصول علاوه‌بر پشتوانه فرهنگی، به‌دلیل استفاده از مغزهای ایرانی پریمیوم، روغن‌های سنتی و پروفایل طعمی منحصربه‌فرد، پتانسیل بالایی برای حضور در بازارهای بین‌المللی دارند. با این‌حال، تبدیل این سوغات به «کالای غذایی استاندارد» برای زنجیره تأمین جهانی، نیازمند رویکردی صنعتی، ردیابی‌پذیر و منطبق با مقررات مقصد است.

ماهیت فنی این سه محصول تفاوت‌های جدی دارد: سوهان یک شیرینی پرچرب و حساس به اکسیداسیون و رطوبت است؛ گز ساختاری متراکم و کم‌آب با ماندگاری نسبتاً بالاتر دارد؛ و باقلوا به‌دلیل خمیر لایه‌ای، شیره و مغز، در برابر دما و آلودگی میکروبی حساس‌تر است. این تفاوت‌ها مستقیماً روی انتخاب فرمولاسیون، طراحی خط تولید، نوع بسته‌بندی صادراتی و حتی مسیر حمل (هوایی یا دریایی) اثر می‌گذارد.

چالش اصلی ایران در صادرات حرفه‌ای این شیرینی‌ها، نه در طعم و اصالت، بلکه در «استانداردسازی و تکرارپذیری کیفیت» است؛ از کنترل قند و چربی، کیفیت و رطوبت مغزها، مدیریت روغن و شیره، تا استقرار HACCP، کاهش آلودگی میکروبی، طراحی بسته‌بندی مقاوم و تأمین مستندات صادراتی. به‌ویژه در بازارهای حساس مانند اتحادیه اروپا و بخشی از بازارهای GCC، الزامات برچسب‌گذاری، مواد آلرژن، قند افزوده و چربی ترانس به‌شدت تحت نظارت است.

این مقاله با نگاه زنجیره‌محور، از کارگاه تا کانتینر، بررسی می‌کند که چگونه می‌توان سوهان، گز و باقلوا را از سطح «سوغات شهری» به «کالای غذایی استاندارد برای بازارهای EU، GCC و سایر بازارهای هدف» ارتقا داد؛ و در این مسیر، نقش مواد اولیه، فرآیند تولید، کنترل کیفیت، بسته‌بندی حرفه‌ای، Traceability و مستندسازی صادراتی را واکاوی می‌کند.

زنجیره تولید سوهان، گز و باقلوا برای رسیدن به کیفیت صادراتی

مواد اولیه و نقاط بحرانی در ابتدای زنجیره

کیفیت صادراتی این سه محصول از انتخاب مواد اولیه آغاز می‌شود. آرد گندم، شکر گرانول سفید، روغن یا کره، مغزها (پسته، بادام، گردو) و طعم‌دهنده‌ها (زعفران، هل، گلاب) باید از تأمین‌کنندگان دارای گواهی بهداشتی، سوابق آزمایشگاهی و حداقل نوسان کیفیت تأمین شوند. هرچقدر پروفایل تأمین مواد اولیه پایدارتر باشد، طراحی فرمولاسیون صادراتی و کنترل کیفیت ساده‌تر خواهد شد.

• در سوهان، کیفیت روغن (حیوانی یا گیاهی تصفیه‌شده)، شاخص پایداری اکسیداسیون و نقطه دود، نقطه بحرانی اصلی است.
• در گز، کیفیت مغزها (پسته و بادام)، درصد رطوبت، میزان اکسیداسیون و پاک بودن از آفلاتوکسین اهمیت ویژه دارد.
• در باقلوا، آرد و خمیر لایه‌ای، کیفیت کره یا روغن صاف‌شده و استاندارد بودن شربت (غلظت بریکس، کریستالیزه نشدن) تعیین‌کننده ماندگاری است.

در این مرحله، تولیدکننده‌ای که به صادرات فکر می‌کند، باید از همان ابتدا الزامات الزامات کشور مقصد صادرات را در انتخاب مواد اولیه لحاظ کند؛ ازجمله حدود مجاز آلودگی‌های میکروبی، سموم قارچی، فلزات سنگین و افزودنی‌های مجاز.

فرآیند تولید و مدیریت رطوبت، روغن و مغزها

در سوهان، نقطه بحرانی کیفیت در مرحله مخلوط‌کردن آرد، شکر، شیره و روغن روی حرارت است. هرگونه نوسان در دمای روغن، زمان هم‌زدن و ضخامت نهایی، مستقیم روی بافت، ماندگاری و میزان جذب روغن اثر می‌گذارد. کنترل رطوبت نهایی سوهان و جلوگیری از جذب رطوبت محیط در طول سردشدن و برش، برای موفقیت در صادرات حیاتی است.

در گز، نسبت سفیده تخم‌مرغ (یا جایگزین‌های پروتئینی)، شکر و شیره انگور یا گلوکز، زمان پخت و فرآیند هوادهی، ساختار چگال و ماندگار محصول را شکل می‌دهد. هر تغییر کوچک در این مراحل، درنتیجه روی بافت نهایی، برش‌پذیری و نفوذپذیری نسبت به رطوبت اثر دارد. مغزها باید در مرحله مناسب وارد محصول شوند تا هم از نظر حسی مطلوب باشند و هم در معرض اکسیداسیون بیش‌ازحد قرار نگیرند.

در باقلوا، کیفیت خمیر یوفکا، ضخامت یکنواخت لایه‌ها، میزان چربی در هر لایه، زمان و دمای پخت و نحوه افزودن شربت (گرم روی سرد یا بالعکس) نقاط بحرانی هستند. کنترل دقیق این پارامترها برای دستیابی به باقلوایی با ماندگاری قابل‌قبول برای مسیرهای حمل طولانی، به‌ویژه برای صادرات به اروپا و شرق آسیا، ضروری است.

HACCP و مدیریت آلودگی میکروبی

استقرار سیستم HACCP در خطوط تولید سوهان، گز و باقلوا، شرط ورود پایدار به بازارهای نظارت‌محور است. شناسایی نقاط بحرانی مثل:

• تماس محصول داغ با سطوح سرد و احتمال میعان بخار و رشد میکروبی،
• نقاط تماس دست یا ابزار با محصول پس از مرحله حرارت‌دیدن،
• محوطه خشک‌کردن، برش و بسته‌بندی نهایی،

باید در قالب طرح HACCP مستند و کنترل شود. استفاده از فلز یاب، الک‌های استاندارد برای آرد، فیلتر هوا در سالن‌های بسته‌بندی و برنامه نظافت و ضدعفونی منظم، به‌ویژه برای مشتریان اتحادیه اروپا، نشانه بلوغ سیستم کیفیت است.

استانداردهای کیفی و بهداشتی برای صادرات سوهان، گز و باقلوا

چارچوب‌های مدیریتی: HACCP و ISO 22000

برای خریداران حرفه‌ای در EU و GCC، وجود سیستم‌های مدیریت ایمنی غذایی مانند HACCP و ISO 22000 یک مزیت رقابتی جدی است. این استانداردها نشان می‌دهند که تولیدکننده، ریسک‌ها را سیستماتیک شناسایی و کنترل کرده و تنها متکی بر دانش تجربی استادکار نیست. در زنجیره تأمین بین‌المللی، گواهی‌های شخص ثالث، بخشی از ارزیابی اولیه تأمین‌کننده محسوب می‌شود.

در عمل، استقرار این سیستم‌ها به معنای مستندسازی کامل مراحل تولید، ثبت سوابق دما، زمان پخت، نتایج آزمون‌های میکروبی، نتایج کنترل رطوبت و بررسی دوره‌ای عملکرد تجهیزات است. برای سوهان و باقلوا که به‌دلیل چربی و شیره بالقوه محیط مناسب‌تری برای رشد میکروبی هستند، وجود این شواهد برای تطبیق با استانداردهای میکروبی اتحادیه اروپا اهمیت مضاعف دارد.

کنترل قند، چربی ترانس و آلاینده‌ها

در سال‌های اخیر، مقررات تغذیه‌ای اروپا و بخشی از کشورهای خلیج فارس نسبت به قند افزوده و چربی ترانس سخت‌گیرانه‌تر شده است. در صادرات سوهان و باقلوا، جایگزینی روغن‌های غیراستاندارد یا نیمه‌هیدروژنه با روغن‌های تصفیه‌شده با چربی ترانس پایین، هم یک الزام فنی و هم فرصت بازاری برای برندسازی سالم‌تر است.

در گز نیز، گرچه محصول به‌طور سنتی شیرین است، اما استفاده از ترکیب مناسب شکر، شیره انگور یا سایر شیرین‌کننده‌های مجاز، مدیریت بریکس و ارائه اطلاعات شفاف تغذیه‌ای روی لیبل، برای ورود به بازارهای حساس به سلامت ضروری است. کنترل آفلاتوکسین در مغزها، فلزات سنگین احتمالی و بقایای سموم نیز باید مطابق با شاخص‌های کنترل کیفیت EU و مقررات به‌روز مقصد پایش شود.

برچسب‌گذاری مواد آلرژن و اطلاعات اجباری

هر سه محصول حاوی آلرژن‌های مهمی مانند مغزها، گلوتن و در برخی فرمول‌ها لبنیات هستند. برچسب‌گذاری شفاف این موارد مطابق با الزامات برچسب‌گذاری و اطلاعات اجباری روی بسته، از منظر مسئولیت حقوقی و انطباق با مقررات وارداتی حیاتی است. برای بازارهایی مانند EU، ذکر منشأ مغزها، نوع روغن (حیوانی یا گیاهی)، وجود احتمالی کنجد یا سایر آلرژن‌های متقاطع، و جدول تغذیه‌ای در فرمت استاندارد توصیه می‌شود.

بسته‌بندی حرفه‌ای برای سوهان, گز و باقلوا در زنجیره صادرات

انتخاب ساختار بسته؛ از قوطی فلزی تا وکیوم و MAP

بسته‌بندی در صادرات این شیرینی‌ها، تنها موضوع زیبایی‌شناسی نیست؛ بلکه ابزار مدیریت رطوبت، اکسیژن، ضربه و آلودگی میکروبی است. برای سوهان، به‌دلیل محتوای چربی بالا و ساختار شکننده، قوطی فلزی یا قوطی مقوایی با لایه داخلی متالایز و بسته‌های وکیوم داخلی، گزینه‌ای رایج در پروژه‌های صادراتی است. این ساختار، هم چربی را از اکسیداسیون محافظت می‌کند و هم محصول را در برابر خردشدگی در طول حمل‌ونقل مقاوم‌تر می‌سازد.

گز معمولاً در بسته‌های لقمه‌ای تکی یا ردیفی داخل تراف‌های پلاستیکی و جعبه مقوایی سخت عرضه می‌شود. برای بازار اروپا، استفاده از فیلم‌های چندلایه با سدیت رطوبتی و اکسیژنی مناسب و گاهی به‌کارگیری بسته‌بندی MAP (تعدیل اتمسفر درون بسته) می‌تواند ماندگاری را افزایش دهد و ریسک کپک‌زدگی را کاهش دهد. این انتخاب‌ها، مستقیماً روی موفقیت بسته‌بندی صادراتی گز برای بازار اروپا اثر می‌گذارد.

در باقلوا، چالش اصلی، شیره و روغن آزادشده است. استفاده از سینی‌های جاذب روغن، پوشش‌های داخلی مقاوم به چرب‌شدن، و در برخی موارد بسته‌های کوچک‌تر مناسب خرده‌فروشی، به کنترل کیفیت در قفسه کمک می‌کند. بسته‌بندی اولیه باید از نشت شربت و خیس‌شدن بسته ثانویه و کارتن مادر جلوگیری کند.

مدیریت ضربه، رطوبت و اکسیداسیون در حمل دریایی و هوایی

برای صادرات به بازارهای دورتر، مانند اروپا و شرق آسیا، مسیرهای دریایی طولانی‌تر است و کانتینرها در معرض نوسان دما و رطوبت قرار می‌گیرند. استفاده از کارتن‌های پنج‌لایه، جداکننده‌های داخلی، کیسه‌های رطوبت‌گیر، و در صورت لزوم کانتینرهای تهویه‌دار، بخشی از راهکار مدیریت ریسک است. در حمل هوایی، محدودیت وزن و هزینه، طراحی بسته سبک‌تر اما مقاوم را ضروری می‌کند.

در عمل، صادرکننده باید برای هر محصول، سناریوی جداگانه‌ای برای شرایط حمل باقلوا در مسیرهای طولانی، حمل سوهان در هوای گرم کشورهای خلیج فارس، و حمل گز در کانتینرهای استاندارد یا سردخانه‌ای طراحی کند و این سناریو را در فرم‌های کنترل کیفیت پیش از صادرات ثبت کند.

تحلیل بازارهای هدف و رفتار خریداران در صادرات سوهان، گز و باقلوا

بازارهای GCC، اروپا و شرق آسیا؛ انتظارات متفاوت

در بازار GCC، به‌ویژه امارات، قطر و عربستان، این محصولات عموماً به‌عنوان کالای هدیه، پذیرایی در مناسبت‌ها و سوغات مصرف می‌شوند. ترجیحات طعمی خلیج فارس به سمت شیرینی بالاتر، بافت نرم‌تر و بسته‌بندی لوکس با رنگ‌های گرم متمایل است. انطباق با مقررات بسته‌بندی امارات و قطر و شاخص‌های حلال، برای موفقیت این بازار حیاتی است.

در مقابل، بازار اروپا حساس‌تر به برچسب تغذیه‌ای، حجم قند، ادعاهای سلامت و مینیمال‌بودن طراحی است. برای خریدار اروپایی، «داستان محصول» و اتصال آن به تولید داخلی (منطقه‌ای و اقلیمی) ایران، در کنار شفافیت برچسب و کیفیت پایدار، مزیت رقابتی ایجاد می‌کند. در شرق آسیا نیز، بسته‌های کوچک‌تر، کنترل دقیق وزن و بسته‌های shelf-ready برای خرده‌فروشی‌های زنجیره‌ای اهمیت دارد.

هدیه‌بودن محصول، طراحی بسته و سایز بسته

هر سه محصول، به‌ویژه در GCC و بخش‌هایی از اروپا، در کانال «هدیه غذایی پریمیوم» جای می‌گیرند. این یعنی:

• طراحی بسته باید هم‌زمان حرفه‌ای و هدیه‌محور باشد؛
• وجود دسته یا کیف کاغذی هماهنگ با بسته، ارزش ادراک‌شده را بالا می‌برد؛
• سایز بسته باید با الگوی مصرف خانوادگی و هدیه سازگار باشد (مثلاً 250–500 گرمی برای گز لقمه‌ای صادراتی، یا بسته‌های چندتایی کوچک برای باقلوا).

خریداران B2B، علاوه‌بر زیبایی بسته، به «shelf-ready بودن» کالا توجه دارند؛ یعنی کارتن مادر طوری طراحی شود که با حداقل عملیات اضافی در قفسه فروشگاه قرار گیرد. در بسیاری از مناقصه‌های خرده‌فروشی مدرن، این ویژگی یک معیار کلیدی انتخاب تأمین‌کننده است.

Traceability و مستندسازی در صادرات شیرینی‌های سنتی

HS Code، مشخصات فنی و COA

برای صادرات سوهان، گز و باقلوا، انتخاب و ثبت صحیح HS Code در قرارداد و اسناد حمل ضروری است؛ هم به‌دلیل محاسبه تعرفه گمرکی و هم برای جلوگیری از توقف کالا در مرز مقصد. هر محموله باید دارای مشخصات فنی محصول شامل ترکیبات، درصد رطوبت، ماندگاری، شرایط نگهداری، و حداقل و حداکثر دمای حمل باشد.

گواهی آنالیز یا COA که بر اساس نمونه‌های نماینده از بچ تولیدی صادر می‌شود، باید شامل نتایج آزمون‌های میکروبی، شیمیایی (چربی، قند، رطوبت) و در صورت لزوم آفلاتوکسین در مغزها باشد. خریداران اروپایی و بخشی از خریداران GCC، تطبیق این نتایج با گواهی‌های اجباری اروپا و شاخص‌های داخلی خود را بررسی می‌کنند.

مدارک بهداشتی، حلال و ردیابی بچ تولیدی

گواهی بهداشت، گواهی مبدأ، مدارک حلال و فرم‌های بازرسی قبل از حمل، بسته به بازار مقصد متفاوت است. برای برخی بازارها، گواهی‌های قرنطینه‌ای یا تأییدیه سازمان‌های خاص نیز ضروری است. اما در همه بازارها، وجود Batch Number روی بسته، تاریخ تولید و انقضا، و امکان ردیابی بچ تا سطح تأمین‌کنندگان مواد اولیه، جزو الزامات حرفه‌ای است.

استقرار یک سیستم ساده ولی منظم برای الزامات ردیابی محصول غذایی در کارگاه یا کارخانه، نه‌تنها ریسک بازگشت کالا را کاهش می‌دهد، بلکه در مذاکرات با خریداران حرفه‌ای، اعتماد فنی ایجاد می‌کند. این ردیابی‌پذیری باید از مغز پسته و آرد، تا بچ تولیدی سوهان، گز یا باقلوا، انبارش، بارگیری و کانتینر نهایی امتداد داشته باشد.

مقایسه فنی سوهان، گز و باقلوا برای برنامه‌ریزی صادرات

برنامه‌ریزی سبد صادراتی بدون مقایسه فنی بین سوهان، گز و باقلوا، شبیه حرکت در تاریکی است. هر سه محصول از نظر ماندگاری، حساسیت به دما و رطوبت، ساختار فیزیکی، نوع بسته‌بندی لازم و حتی مقاصد ایده‌آل صادراتی با یکدیگر تفاوت دارند. برای مثال، گز به‌دلیل رطوبت پایین، گزینه مناسب‌تری برای حمل دریایی طولانی است؛ درحالی‌که باقلوا برای حفظ کیفیت در مسیرهای دور اغلب نیازمند کنترل دمای دقیق‌تر و گردش سریع‌تر موجودی است.

مقایسه زیر کمک می‌کند صادرکننده و تولیدکننده، تصمیم بگیرند کدام محصول را برای کدام بازار و با چه مدل بسته‌بندی هدف بگیرند؛ و در مذاکرات با خریداران، واقع‌بینانه درباره ماندگاری، شرایط نگهداری و نقاط بحرانی کنترل کیفیت صحبت کنند.

* اعداد تقریبی بوده و به فرمولاسیون، نوع بسته‌بندی و شرایط نگهداری بستگی دارند.

چک‌لیست عملی برای تولیدکننده و صادرکننده سوهان، گز و باقلوا

آماده‌سازی کارگاه و خط تولید برای استانداردهای صادراتی

• ایجاد تفکیک فیزیکی بین بخش‌های خام، پخت، سردشدن و بسته‌بندی؛
• استقرار برنامه نظافت و ضدعفونی منظم مطابق با اصول بهداشت و ایمنی غذایی؛
• آموزش نیروی انسانی در زمینه بهداشت فردی، کار با تجهیزات و ثبت سوابق؛
• کالیبره‌کردن تجهیزات اندازه‌گیری دما، رطوبت و وزن در بازه‌های مشخص.

کنترل رطوبت، بسته‌بندی و آزمون‌های آزمایشگاهی

• اندازه‌گیری رطوبت محصول نهایی در هر بچ و تطبیق با محدوده هدف برای ماندگاری؛
• انتخاب بسته‌بندی اولیه و ثانویه متناسب با محصول و بازار مقصد؛
• انجام آزمون‌های میکروبی و شیمیایی دوره‌ای و نگهداری سوابق در پرونده هر بچ؛
• شبیه‌سازی شرایط حمل (تست استرس دما و ضربه) برای اصلاح طراحی بسته.

نکات بسته‌بندی برای حمل هوایی و دریایی

• برای حمل دریایی: استفاده از کارتن‌های پنج‌لایه، پالت‌بندی استاندارد و استرچ‌پیچ کامل، درنظرگرفتن تهویه کانتینر و استفاده از رطوبت‌گیر؛
• برای حمل هوایی: تمرکز بر کاهش وزن بسته ثانویه، استفاده از مواد سبک اما مقاوم و طراحی کارتن مادر مناسب ابعاد استاندارد ایرلاین‌ها؛
• در هر دو حالت: درج واضح شرایط نگهداری روی کارتن (دمای مطلوب، دور از نور مستقیم، خشک و خنک).

آنچه خریدار حرفه‌ای در نمونه بررسی می‌کند

• یکنواختی ظاهر محصول (ضخامت، رنگ، توزیع مغزها) و عدم له‌شدگی یا شکرک‌زدگی؛
• کیفیت حس دهانی: بافت، میزان چسبندگی، عدم احساس روغن اکسیدشده یا طعم کهنگی؛
• کیفیت بسته‌بندی: استحکام جعبه، کیفیت چاپ، استاندارد بودن اطلاعات روی لیبل؛
• مستندسازی: وجود مشخصات فنی، COA، گواهی‌های بهداشتی و حلال، و امکان ردیابی بچ تولیدی.

وقتی سوغات به کالای صادراتی تبدیل می‌شود

سوهان، گز و باقلوا، اگرچه ریشه در کارگاه‌های سنتی و هنر استادکاران ایرانی دارند، اما برای حضور پایدار در قفسه فروشگاه‌های زنجیره‌ای اروپا، لجستیک حرفه‌ای GCC و شبکه خرده‌فروشی شرق آسیا، باید به «محصول استاندارد زنجیره تأمین جهانی» تبدیل شوند. این گذار، از اصلاح فرمولاسیون و انتخاب مواد اولیه، تا استقرار سیستم‌های کیفیت، طراحی بسته‌بندی صادرات‌محور و مستندسازی کامل زنجیره ادامه دارد.

فرصت اصلی در این دسته، ترکیب اصالت طعم‌های پخت ایرانی با استانداردهای مدرن ایمنی غذایی و بسته‌بندی است. ریسک‌ها عمدتاً در سه حوزه تعریف می‌شوند: ناپایداری کیفیت بچ به بچ، عدم تطبیق با مقررات بهداشتی و تغذیه‌ای مقصد، و ضعف در بسته‌بندی و حمل. در سطح تولید، اصلاح ترکیب روغن‌ها و شربت، کنترل قند و چربی، و استفاده از مغزهای باکیفیت و پایش‌شده، مسیر ارتقای محصول را هموار می‌کند. در سطح صادرات، انتخاب هوشمند بازار هدف، طراحی قراردادهای شفاف، و برنامه‌ریزی لجستیک متناسب با حساسیت هر محصول، کلید کاهش ریسک است.

برای موفقیت بلندمدت، تولیدکننده و صادرکننده باید Traceability را جدی بگیرند؛ از کدینگ بچ و ثبت تأمین‌کنندگان مواد اولیه، تا مستندسازی نتایج آزمون‌ها، شرایط انبارش و جزئیات حمل. تنها در این صورت است که می‌توان به خریدار حرفه‌ای در اتحادیه اروپا یا GCC اطمینان داد که هر بار، همان کیفیت قبلی را دریافت خواهد کرد؛ و این، نقطه شروع ساخت برند ایرانی پایدار در بازار شیرینی‌های سنتی جهان است.

پرسش‌های متداول در صادرات سوهان، گز و باقلوا

۱. مهم‌ترین تفاوت استانداردهای صادرات سوهان به کشورهای عربی و اروپا چیست؟

در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، تمرکز بیش‌تر روی حلال‌بودن، تاریخ‌مصرف، برچسب عربی و پایداری بسته در اقلیم گرم است؛ درحالی‌که در اتحادیه اروپا، علاوه‌بر این موارد، حساسیت بالایی نسبت به چربی ترانس، قند افزوده، آلرژن‌ها و حدود مجاز آلاینده‌ها وجود دارد. برای صادرات سوهان به کشورهای عربی، انتخاب بسته‌بندی مقاوم به گرما و رطوبت و رعایت پایداری بسته در اقلیم گرم خلیج کلیدی است؛ اما برای اروپا، مستندسازی ریسک‌ها و هم‌خوانی با شاخص‌های ایمنی غذایی اروپا اولویت دارد.

۲. برای بسته‌بندی صادراتی گز برای بازار اروپا چه نکاتی حیاتی است؟

در بسته‌بندی صادراتی گز برای بازار اروپا، سه عامل اصلی مطرح است: سدیت مناسب در برابر رطوبت و اکسیژن، طراحی مینیمال و حرفه‌ای، و برچسب‌گذاری کامل. استفاده از فیلم چندلایه یا MAP برای افزایش ماندگاری، چاپ جدول تغذیه‌ای مطابق مقررات اروپا، ذکر آلرژن‌ها و منشأ مغزها، و درج واضح شرایط نگهداری، از دید خریداران اروپایی حیاتی است. علاوه‌بر این، کارتن مادر باید متناسب با استانداردهای پالت اروپا طراحی شود تا در زنجیره توزیع، کمترین فشار مکانیکی به محصول وارد شود.

۳. شرایط حمل باقلوا در مسیرهای طولانی چگونه باید مدیریت شود؟

باقلوا به‌دلیل وجود خمیر، شربت و چربی، نسبت به دما و آلودگی میکروبی حساس‌تر است. برای مسیرهای طولانی، باید نسبت شربت و رطوبت نهایی محصول کنترل شود، بسته‌بندی با فیلم سدّی و سینی‌های مناسب انتخاب گردد و درصورت امکان، از حمل در کانتینرهای با دمای کنترل‌شده استفاده شود. زمان بین تولید تا بارگیری باید کوتاه باشد و در انبار نیز شرایط دمایی و رطوبتی پایدار حفظ گردد. خریداران حرفه‌ای معمولاً قبل از عقد قرارداد، این موضوع را در قالب مشخصات فنی و شرایط حمل به‌صورت مکتوب مطالبه می‌کنند.

۴. آیا تولیدکننده سنتی کوچک می‌تواند مستقیم به بازارهای EU و GCC صادر کند؟

از نظر فنی بله، اما به‌شرط آن‌که کارگاه خود را با الزامات پایه ایمنی غذایی، ثبت سوابق و بسته‌بندی صادراتی منطبق کند. بسیاری از تولیدکنندگان کوچک، از طریق همکاری با پلتفرم‌های تخصصی صادراتی و استفاده از شبکه‌های کنترل کیفیت و لجستیک مشترک، به بازارهای EU و GCC دسترسی پیدا می‌کنند. در این مدل، تولیدکننده روی ثبات کیفیت و تولید متمرکز می‌شود و بخش مستندسازی، بسته‌بندی نهایی و صادرات توسط شریک متخصص مدیریت می‌شود.

۵. خریداران B2B چگونه ریسک‌های تأمین از ایران را در این محصولات ارزیابی می‌کنند؟

خریداران حرفه‌ای ابتدا به ثبات کیفیت بچ به بچ، سوابق آزمایشگاهی، گواهی‌های بهداشتی و توان Traceability نگاه می‌کنند. سپس نمونه‌ها را از نظر حسی، بسته‌بندی و ماندگاری بررسی کرده و در نهایت، زیرساخت لجستیکی و پایبندی تأمین‌کننده به زمان‌بندی تحویل را می‌سنجند. وجود پارتنر تخصصی در ایران که بازارها و صادرات بین‌المللی را می‌شناسد و زنجیره تأمین را یکپارچه مدیریت می‌کند، به‌طور محسوسی ریسک ادراک‌شده را کاهش می‌دهد.

اوان تجارت؛ اتصال شیرینی‌های سنتی ایران به زنجیره تأمین جهانی

اوان تجارت یک پلتفرم تخصصی B2B در حوزه تأمین و صادرات خوراکی‌های فرآوری‌شده ایرانی است که سوهان، گز و باقلوا را نه‌فقط به‌عنوان سوغات، بلکه به‌عنوان کالای استاندارد زنجیره تأمین جهانی می‌بیند. این پلتفرم با تکیه بر شبکه‌ای انتخاب‌شده از کارگاه‌ها و واحدهای صنعتی، روی ثبات کیفیت، کنترل استانداردها و طراحی بسته‌بندی صادرات‌محور برای بازارهای هدف مختلف کار می‌کند.

نقش اوان تجارت، مدیریت یکپارچه زنجیره از انتخاب تأمین‌کنندگان، کنترل کیفیت مواد اولیه و محصول نهایی، تا آماده‌سازی اسناد، انتخاب مسیر حمل و پشتیبانی در مذاکرات B2B است. برای تولیدکننده ایرانی، این همکاری به معنای دسترسی به دانش بازار و زیرساخت صادراتی منظم است؛ و برای خریدار بین‌المللی، دسترسی به یک نقطه تماس واحد، قابل‌اعتماد و شفاف در بازار ایران. اگر به‌دنبال توسعه برند خود بر پایه شیرینی‌های سنتی ایران هستید، همکاری با اوان تجارت می‌تواند ریسک ورود شما به این زنجیره را به‌صورت معناداری کاهش دهد.