از چای سبز خواف تا زرشک قائنات؛ مزیت‌های اقلیمی شرق ایران در محصولات ویژه صادراتی

از چای سبز خواف تا زرشک قاینات؛ چرا شرق ایران برای محصولات ویژه صادراتی مهم است؟

شرق ایران در نگاه اول، اقلیمی خشک و نیمه‌بیابانی به‌نظر می‌رسد؛ اما برای کسی که با زنجیره تأمین محصولات ویژه صادراتی کار می‌کند، این منطقه ترکیبی منحصربه‌فرد از ارتفاع، تابش، نوسان دما و دسترسی به نیروی کار آشنا به کشاورزی سنتی است. خواف، قاینات و بیرجند در سال‌های اخیر از سطح «تأمین‌کننده خام‌فروش» فاصله گرفته و به‌سمت تولید Specialty Products با قابلیت برندسازی بین‌المللی حرکت کرده‌اند؛ از چای سبز خواف تا زرشک دانه‌اناری قاینات.

در زنجیره جهانی تأمین، خریدار B2B فقط به‌دنبال محصول نیست؛ او به‌دنبال ریسک کمتر، استاندارد شفاف و پروفایل کیفی قابل‌تکرار است. اقلیم شرق ایران این امکان را می‌دهد که محصولاتی با پیام روشن برای بازارهای سلامت‌محور اروپا، خاورمیانه و شرق آسیا عرضه شود: باربری باقابلیت رطوبت پایین، چای سبز با محتوای پلی‌فنل مناسب، و گیاهان دارویی با تنوع طعمی.

مزیت اقلیمی زمانی به مزیت تجاری تبدیل می‌شود که از مزرعه تا صادرات، فرآیند مشخصی تعریف شود؛ الگوی کشت متناسب با نیاز بازار، برداشت در پنجره زمانی بهینه، خشک‌کردن کنترل‌شده، سورتینگ و بسته‌بندی متناسب با استانداردهای مقصد و در نهایت مستندسازی کیفیت و Traceability. اینجاست که نقش پلتفرم‌هایی مانند اوان تجارت در اتصال ظرفیت اقلیمی شرق ایران به زبان و الزامات بازارهای جهانی پررنگ می‌شود.

در این مقاله، با رویکردی فرایند‌محور، مزیت‌های اقلیمی خواف و قاینات، پروفایل کیفی چای سبز و زرشک این مناطق، و الزامات تبدیل آن‌ها به محصولات ویژه صادراتی را بررسی می‌کنیم و روی نقطه‌ای تمرکز داریم که برای خریدار حرفه‌ای اهمیت دارد: پایداری کیفیت، قابلیت برنامه‌ریزی تأمین و انطباق با استانداردهای Market Access اروپا و سایر مقاصد هدف.

مزیت‌های اقلیمی قاینات برای تولید زرشک صادراتی با ریسک کیفی کمتر

قاینات و بخشی از حوزه بیرجند، هسته اصلی تولید زرشک دانه‌اناری صادراتی در ایران هستند. اقلیم نیمه‌خشک، ارتفاع بالای 1400 متر از سطح دریا و تابستان‌های طولانی با رطوبت نسبی پایین، سه عامل کلیدی برای تولید زرشکی با رطوبت نهایی مناسب، رنگ پایدار و ریسک پایین‌تر آلودگی میکروبی است.

برای خریدار B2B، «زرشک قاینات» زمانی مزیت دارد که این ویژگی‌های اقلیمی به‌صورت مستقیم در پارامترهای کیفی قابل‌اندازه‌گیری منعکس شود:

• درصد رطوبت نهایی در محدوده 12–15٪ (بسته به گراید و روش خشک‌کردن)
• کاهش ریسک رشد کپک و مخمر به‌دلیل ترکیب تابش بالا و رطوبت نسبی کم در فصل خشک‌کردن
• رنگ قرمز یکنواخت‌تر به‌دلیل اختلاف دمای شب و روز و رسیدگی تدریجی میوه
• امکان تولید زرشک بدون روغن (oil free) مناسب برای بازارهای حساس به افزودنی

در عمل، بسیاری از باغات قاینات هنوز با الگوی سنتی مدیریت می‌شوند؛ اما در سال‌های اخیر، واحدهای فرآوری صادراتی با سایه‌بان‌های استاندارد، سیستم سورتینگ مکانیزه و کنترل اولیه رطوبت در حال شکل‌گیری هستند. این ترکیب «باغ سنتی + فرآوری نیمه‌صنعتی» اگر با پروتکل نمونه‌برداری و کنترل کیفیت منظم همراه شود، می‌تواند پاسخگوی نیاز بازارهایی باشد که در حال حرکت از خرید فله به خرید زرشک درجه‌بندی‌شده و بسته‌بندی‌شده هستند.

پروفایل کیفی چای سبز خواف برای بازارهای سلامت‌محور

چای سبز خواف در سال‌های اخیر به‌عنوان یک محصول niche در سبد محصولات کشاورزی و غذایی ایران مطرح شده است. اگرچه حجم تولید آن نسبت به شمال ایران محدود است، اما ترکیب ارتفاع، نوع خاک و اقلیم خشک‌تر، پروفایل متفاوتی از نظر طعم و ترکیب پلی‌فنل‌ها ایجاد می‌کند که برای بازارهای سلامت‌محور جذاب است.

در چای سبز خواف، چند ویژگی برای خریداران حرفه‌ای اهمیت دارد:

• طعم: پروفایل طعمی نسبتاً ملایم‌تر با نت‌های گیاهی و تلخی کنترل‌شده، مناسب برای مصرف‌کنندگان جدید چای سبز در بازارهای GCC و اروپا.
• ترکیب شیمیایی: امکان دستیابی به سطح قابل‌قبول کاتچین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها در صورت برداشت زودهنگام و فرآوری سریع.
• ریسک آلودگی کمتر به‌دلیل تابش بالا: اقلیم خشک‌تر شرق ایران، در صورت مدیریت صحیح آبیاری و کنترل باقیمانده سموم، می‌تواند به کاهش ریسک آلودگی میکروبی کمک کند.

نقطه حساس در زنجیره چای سبز خواف، زمان‌بندی برداشت و سرعت غیرفعال‌سازی آنزیم‌ها است. فاصله زمانی کوتاه بین چیدن برگ تا ورود به مرحله بخاردهی یا حرارت‌دهی، تعیین‌کننده رنگ و طعم نهایی چای است. در پروژه‌های صادراتی که روی چای سبز خواف کار شده، واحدهای فرآوری موفق‌تر هستند که:

• برنامه برداشت را به‌صورت بلوکی و مبتنی بر سفارش تنظیم می‌کنند، نه صرفاً تقویم کشاورزی سنتی.
• از سیستم‌های ساده ولی کارآمد برای خنک‌کردن اولیه و کاهش دما پیش از فرآوری استفاده می‌کنند.
• به‌طور مستمر، نسبت سطح برگ جوان به برگ مسن در هر بچ را پایش می‌کنند تا ثبات پروفایل حسی حفظ شود.

زنجیره تأمین شرق ایران؛ از باغ و مزرعه تا سورتینگ و بسته‌بندی صادراتی

وقتی درباره محصولات ویژه صادراتی شرق ایران صحبت می‌کنیم، سؤال اصلی برای خریدار B2B این است: «آیا می‌توانم روی این منطقه به‌عنوان یک منبع پایدار و تکرارپذیر حساب کنم؟» پاسخ به این سؤال در کیفیت طراحی زنجیره تأمین از مزرعه تا بندر نهفته است.

الگوی کشت و مدیریت مزرعه

در قاینات، الگوی کشت باغات مخلوط (زعفران، زرشک، گاهی عناب) رایج است. این موضوع از منظر معیشتی برای کشاورز منطقی است، اما از منظر صادرات، نیاز به:

• تفکیک قطعات با مدیریت نهاده (کود و سم) قابل‌ردیابی
• ثبت پروتکل مصرف نهاده برای هر قطعه به‌منظور پاسخ‌گویی به الزامات MRL بازار اروپا
• زمان‌بندی متمرکز برداشت برای یک محصول در هر پنجره زمانی

در خواف نیز ترکیب کشت گندم، جو، گیاهان دارویی و چای سبز در برخی طرح‌ها دیده می‌شود. برای پروژه‌های Private Label چای سبز، همکاری با باغداران و واحدهای کوچک فرآوری برای تعیین بلوک‌های اختصاصی تولید ضروری است.

خشک‌کردن، سورت و آماده‌سازی صادراتی

مرحله خشک‌کردن در اقلیم شرق ایران یک مزیت بالقوه است، اما اگر بدون کنترل اجرا شود می‌تواند کالا را از «Specialty» به «Commodity پرریسک» تبدیل کند. در زرشک، سه الگوی اصلی دیده می‌شود: خشک‌کردن سنتی روی شاخه، خشک‌کردن زیر سایه‌بان نیمه‌سنتی و خشک‌کردن در خشک‌کن‌های جریان هوای کنترل‌شده.

واحدهایی که برای بازارهای اروپایی و خاورمیانه سطح بالا کار می‌کنند، معمولاً ترکیبی از شیوه دوم و سوم را به‌کار می‌گیرند و پس از آن، زرشک را از سورتینگ مکانیزه (غربال و نوار نقاله نوری) عبور می‌دهند تا:

• کاهش نسبت میوه آسیب‌دیده و خردشده
• حذف اجسام خارجی (شاخه، برگ، سنگ‌ریزه)
• درجه‌بندی بر اساس اندازه و رنگ برای پاسخ‌گویی به گراید موردنظر خریدار

در چای سبز خواف نیز، سورت اولیه برای حذف ساقه‌های بلند، برگ‌های پیر و ذرات ریز، نقش مهمی در پروفایل دم‌آوری و ظاهر محصول در بسته‌بندی دارد. در هر دو محصول، اندازه‌گیری رطوبت نهایی قبل از بسته‌بندی گام حیاتی برای کنترل Shelf Life است.

مقایسه فنی اقلیم و ریسک‌های کیفی خواف، قاینات و بیرجند

برای خریداران حرفه‌ای، درک تفاوت‌های خرد اقلیمی بین زیرمنطقه‌ها به تصمیم‌گیری درباره نوع محصول، فصل خرید، و استراتژی ذخیره‌سازی کمک می‌کند. جدول زیر، یک مقایسه فنی ساده‌شده بین سه حوزه اصلی شرق ایران است که در پروژه‌های صادراتی چای سبز، زرشک و سایر محصولات ویژه مطرح‌اند. اعداد، بازه‌های معمول و تخمینی هستند و می‌توانند در پروژه‌های واقعی با داده‌های دقیق‌تر جایگزین شوند.

این نوع مقایسه به خریدار B2B کمک می‌کند بداند:

• کدام منطقه برای محصول با رطوبت نهایی پایین‌تر مناسب‌تر است.
• در چه زمانی از سال، ریسک بارش یا رطوبت بالاتر در مرحله خشک‌کردن وجود دارد.
• برای کدام محصول باید حساسیت بیشتری نسبت به آلودگی میکروبی یا آلودگی خارجی اعمال شود.

استانداردهای لازم برای دسترسی به Market Access اروپا در زرشک و چای سبز شرق ایران

ورود محصولات ویژه شرق ایران به بازار اروپا، صرفاً موضوع کیفیت ذاتی محصول نیست؛ بلکه به انطباق با استانداردهای ایمنی غذایی، MRL، میکروبی و بسته‌بندی وابسته است. اتحادیه اروپا از طریق EFSA و مقررات ملی کشورهای عضو، چارچوب روشنی برای واردات خشکبار، میوه خشک و چای تعیین کرده است.

برای زرشک قاینات، سه محور اصلی برای Market Access اروپا عبارت‌اند از:

• کنترل باقیمانده سموم (MRL): نیاز به برنامه مصرف نهاده ثبت‌شده، انتخاب سموم مجاز در اروپا و رعایت فاصله زمانی آخرین سم‌پاشی تا برداشت.
• کنترل میکروبی: طراحی فرآیند خشک‌کردن و انبارش به‌گونه‌ای که رشد کپک‌ها و مخمرها حداقل شود و نمونه‌ها در محدوده استانداردهای میکروبی اروپا قرار گیرند.
• بسته‌بندی و Labeling: استفاده از مواد بسته‌بندی دارای گواهی تماس با غذا، درج اطلاعات شفاف در مورد منشأ، تاریخ تولید و Lot Number برای Traceability.

در چای سبز خواف، علاوه بر MRL، موضوعاتی مانند کنترل فلزات سنگین، آلودگی به جسم خارجی و یکنواختی گراید اهمیت دارد. خریداران اروپایی اغلب انتظار دارند که:

• گواهی آنالیز (COA) هر محموله شامل نتایج MRL، فلزات سنگین و پارامترهای فیزیکی باشد.
• زنجیره تأمین حداقل در سطح Traceability تا سطح مزرعه یا بلوک تولید مستند شده باشد.
• واحد فرآوری دارای سیستم‌های پایه‌ای HACCP و برنامه تمیزکاری و ضدعفونی مستند باشد.

ادغام این الزامات در طراحی زنجیره، همان نقطه‌ای است که بسیاری از تولیدکنندگان محلی به همکاری با پلتفرم‌های متخصص در بازارها و صادرات بین‌المللی نیاز پیدا می‌کنند.

چالش‌ها و راه‌حل‌ها در ارتقای محصولات شرق ایران از کالای خام به محصول ویژه صادراتی

اگرچه شرق ایران از نظر اقلیمی برای تولید زرشک، چای سبز و گیاهان دارویی مزیت دارد، اما در مسیر تبدیل این مزیت به برندهای جهانی، با چند چالش ساختاری مواجه است. رویکرد فرایندمحور می‌تواند این چالش‌ها را به فرصت تبدیل کند.

چالش‌های اصلی

• پراکندگی باغات و مزارع کوچک: سختی در یکسان‌سازی الگوی کشت، نهاده و برداشت.
• زیرساخت محدود فرآوری استاندارد: وابستگی به خشک‌کردن سنتی در بخشی از تولید.
• کمبود مستندسازی: نبود رکوردهای منظم مصرف نهاده، رطوبت، دما و بچ‌های تولید.
• فاصله اطلاعاتی با الزامات بازار مقصد: آشنایی محدود تولیدکنندگان محلی با استانداردهای روز اروپا و سایر مقاصد.

راه‌حل‌های قابل‌اجرا در سطح پروژه صادراتی

• طراحی قراردادهای تأمین مبتنی بر بلوک‌های تولید منتخب به‌جای خرید آزاد از بازار.
• سرمایه‌گذاری مرحله‌ای در سایه‌بان‌های استاندارد، سیستم‌های ساده سورتینگ و تجهیزات پایه اندازه‌گیری رطوبت.
• آموزش باغداران منتخب درباره ثبت مصرف نهاده، زمان دقیق برداشت و کنترل اولیه کیفیت.
• استقرار سیستم‌های ساده Traceability بر پایه شماره‌بندی قطعات، تاریخ برداشت و بچ فرآوری.
• همکاری با شرکت‌های بازرگانی و پلتفرم‌هایی که تجربه کار با استانداردهای اروپا و GCC را دارند و می‌توانند پل میان تولید محلی و الزامات بازار جهانی باشند.

چک‌لیست کاربردی برای صادرکنندگان و خریداران عمده زرشک و چای سبز شرق ایران

برای کاهش ریسک در قراردادهای B2B و ارتقای محصولات شرق ایران از سطح کالای خام به محصول ویژه صادراتی، صادرکنندگان و خریداران عمده می‌توانند از چک‌لیست زیر در مذاکرات و ارزیابی تأمین‌کنندگان استفاده کنند.

۱. در قرارداد تأمین

• تعریف دقیق محصول (نوع، گراید، رطوبت هدف، نوع بسته‌بندی، سطح تمیزی).
• تعیین محدوده جغرافیایی تولید (قاینات، خواف، بیرجند) و امکان بازدید یا بازرسی ثالث.
• پیش‌بینی برنامه تأمین مرحله‌ای (Partial Shipments) متناسب با فصل برداشت.
• شرط ارائه COA معتبر برای هر محموله، شامل نتایج MRL، فلزات سنگین و میکروبی.

۲. در کیفیت و فرآوری

• وجود پروتکل مکتوب برداشت، خشک‌کردن و انبارش نزد تأمین‌کننده.
• امکان اندازه‌گیری و ثبت رطوبت نهایی قبل از بسته‌بندی.
• به‌کارگیری سورتینگ مکانیزه یا حداقل ترکیبی از سورت دستی و الک مناسب.
• بررسی نمونه‌های واقعی از هر گراید و ثبت آن به‌عنوان Reference Sample قرارداد.

۳. در بسته‌بندی و آزمایشگاه

• انتخاب کیسه‌ها و کارتن‌های مناسب برای رطوبت و شرایط حمل (مثلاً کیسه لمینیت برای زرشک).
• اطمینان از دارا بودن تأمین‌کننده به شبکه آزمایشگاهی معتبر برای آزمون‌های Residue Limits، میکروبی و رطوبت.
• تعریف فرکانس آزمون (برای هر Lot یا هر تعداد مشخص تن) و مسئولیت هزینه آزمون.
• تعیین شرایط نگهداری و حداکثر زمان بین تولید تا بارگیری.

۴. در Traceability و مستندسازی

• وجود سیستم شماره بچ (Batch/Lot) که قابلیت ردیابی تا سطح مزرعه یا بلوک تولید را داشته باشد.
• ثبت تاریخ برداشت، تاریخ شروع و پایان خشک‌کردن، و تاریخ بسته‌بندی برای هر بچ.
• نگهداری سوابق مصرف نهاده در باغات منتخب (سم، کود، آب‌دهی) حداقل برای یک یا دو فصل اخیر.
• امکان ارائه مستندات تکمیلی مانند گواهی مبدأ و اصالت، گواهی بهداشت و در صورت نیاز، گواهی آنالیز تکمیلی.

از مزیت اقلیمی تا مزیت تجاری؛ مسیر پیش‌روی شرق ایران در بازارهای سلامت‌محور

اقلیم شرق ایران، از چای سبز خواف تا زرشک قاینات، مجموعه‌ای کم‌نظیر از فرصت‌ها برای بازارهای سلامت‌محور است. تابش بالا، رطوبت نسبی پایین و ارتفاع مناسب، امکان تولید محصولاتی با رطوبت کنترل‌پذیر، پروفایل طعمی متمایز و ریسک پایین‌تر آلودگی میکروبی را فراهم کرده است. اما تجربه نشان می‌دهد که این مزیت طبیعی تنها زمانی به مزیت تجاری پایدار تبدیل می‌شود که زنجیره تأمین، استاندارد و مستندسازی هم‌زمان ارتقا یابد.

برای تولیدکننده و باغدار، تمرکز بر چند اقدام کلیدی مانند ثبت مصرف نهاده، بهبود روش خشک‌کردن، پذیرش بازدید و ممیزی خریداران می‌تواند مسیر انعقاد قراردادهای پایدارتر را هموار کند. برای صادرکننده، تعریف دقیق مشخصات محصول، سرمایه‌گذاری مرحله‌ای در زیرساخت سورتینگ و بسته‌بندی، و همکاری نزدیک با آزمایشگاه‌های معتبر، ابزارهای اصلی برای کاهش ریسک Claim و مرجوعی است.

در سطح بازار، رشد تقاضا برای محصولات کم‌فرآوری‌شده، با منشاء مشخص و پروفایل سلامت‌محور، فرصت مهمی برای شرق ایران است. زرشک قاینات می‌تواند در سبد اسنک‌های سالم، گرانولا و محصولات نانوایی ویژه قرار گیرد؛ چای سبز خواف می‌تواند در قالب محصولات Private Label و ترکیب با گیاهان دارویی، جایگاه خود را در قفسه‌های فروشگاه‌های تخصصی به‌دست آورد. کلید موفقیت در این مسیر، زنجیره قابل‌ردیابی، شفافیت داده‌ها و هم‌سویی تولیدکننده، فرآوری‌کننده و صادرکننده با انتظارات بازار مقصد است.

در این میان، نقش پلتفرم‌های تخصصی صادراتی در هم‌افزایی میان ظرفیت‌های محلی و استانداردهای بین‌المللی تعیین‌کننده خواهد بود؛ نقشی که اگر با نگاه بلندمدت و داده‌محور اجرا شود، می‌تواند شرق ایران را از تأمین‌کننده فله‌ای به بازیگری اثرگذار در بازار جهانی محصولات خاص ارتقا دهد.

نقش اوان‌تجارت در اتصال تولیدکنندگان شرق ایران به خریداران بین‌المللی

اوان‌تجارت به‌عنوان یک پلتفرم B2B در حوزه صادرات، با تمرکز بر زنجیره تأمین شرق ایران، شبکه‌ای از تأمین‌کنندگان منتخب در حوزه زرشک، چای سبز و گیاهان دارویی را توسعه داده است. رویکرد این پلتفرم، صرفاً خرید و فروش نیست؛ بلکه طراحی پروژه‌های تأمین بر پایه کنترل کیفیت، استاندارد، بسته‌بندی و مستندسازی است تا محصولات این منطقه به‌جای رقابت قیمتی، در سطح کیفیت و پروفایل تخصصی با بازارهای هدف مذاکره شوند.

برای خریداران بین‌المللی، همکاری با اوان‌تجارت به معنای دسترسی به یک نقطه تماس واحد برای مدیریت ریسک تأمین از ایران است؛ نقطه‌ای که هم زبان تولیدکننده محلی را می‌فهمد و هم الزامات فنی و استانداردی بازارهای مقصد را. در مقابل، تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان شرق ایران نیز می‌توانند از طریق این پلتفرم، بهتر با الزامات صادرات آشنا شوند و بر اساس راهنمای تأمین‌کنندگان، فرآیندهای خود را به‌صورت مرحله‌ای ارتقا دهند.

ترکیب این دو سوی زنجیره، یعنی ظرفیت اقلیمی شرق ایران و تخصص صادراتی اوان‌تجارت، می‌تواند پایه‌ای برای توسعه برندهای خصوصی، OEM و پروژه‌های بلندمدت در بازارهای سلامت‌محور اروپا، خاورمیانه و شرق آسیا باشد.

پرسش‌های متداول درباره چای سبز خواف و زرشک قائنات در صادرات B2B

چرا زرشک قائنات برای بازارهای اروپایی جذاب است؟

زرشک قاینات به‌دلیل اقلیم نیمه‌خشک، ارتفاع بالا و رطوبت نهایی قابل‌کنترل، پتانسیل بالایی برای عرضه در بازارهای اروپایی دارد. رنگ قرمز یکنواخت، طعم اسیدی متعادل و امکان تولید زرشک بدون روغن (oil free)، آن را برای استفاده در اسنک‌های سالم، گرانولا، محصولات نانوایی و ترکیبات غذایی سلامت‌محور مناسب می‌کند. البته این جذابیت زمانی به قراردادهای پایدار تبدیل می‌شود که الزامات MRL، میکروبی و بسته‌بندی مطابق استانداردهای اتحادیه اروپا رعایت شده و مستندسازی کامل برای هر محموله صورت گیرد.

پروفایل کیفی چای سبز خواف چه تفاوتی با چای سبز شمال ایران دارد؟

چای سبز خواف در اقلیم خشک‌تر و با ترکیب متفاوتی از خاک و تابش تولید می‌شود که نتیجه آن، پروفایل طعمی ملایم‌تر با تلخی کنترل‌شده و نت‌های گیاهی است. این ویژگی، آن را برای مصرف‌کنندگان جدید چای سبز در بازارهای GCC و اروپا جذاب می‌کند. از نظر فنی، در صورت برداشت زودهنگام و فرآوری سریع، سطح قابل‌قبولی از پلی‌فنل‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها قابل‌دستیابی است. تفاوت اصلی در این است که زنجیره تأمین خواف هنوز در حال تکامل است و نیاز به استانداردسازی بیشتر در برداشت، فرآوری و سورت دارد.

مهم‌ترین ریسک‌های کیفی زرشک شرق ایران در صادرات چیست؟

دو ریسک اصلی در زرشک شرق ایران، آلودگی میکروبی (به‌ویژه در خشک‌کردن سنتی بدون کنترل) و آلودگی فیزیکی (سنگ‌ریزه، شاخه، برگ) است. اگر رطوبت نهایی محصول بالاتر از محدوده 12–15٪ باشد یا انبارش در محیط با تهویه نامناسب انجام شود، احتمال رشد کپک و مخمر افزایش می‌یابد. در سطح فیزیکی، نبود سورتینگ مکانیزه می‌تواند منجر به باقی ماندن اجسام خارجی شود. مدیریت این ریسک‌ها از طریق سایه‌بان‌های مناسب، کنترل رطوبت نهایی، سورتینگ و استفاده از آزمایشگاه معتبر قابل انجام است.

در قرارداد تأمین چای سبز خواف چه بندهایی برای کاهش ریسک پیشنهاد می‌شود؟

در قرارداد تأمین چای سبز خواف، تعریف دقیق گراید (نسبت برگ جوان به ساقه)، رطوبت نهایی هدف، نوع فرآوری، و بسته‌بندی اهمیت دارد. همچنین توصیه می‌شود زمان‌بندی برداشت بر اساس سفارش برنامه‌ریزی شود تا فاصله چیدن تا فرآوری حداقل گردد. درج الزام ارائه COA شامل MRL، فلزات سنگین و پارامترهای فیزیکی، و امکان بازرسی ثالث یا بازدید از مزرعه و واحد فرآوری، می‌تواند ریسک‌های کیفی و تجاری را کاهش دهد. تعریف مکانیزم روشن برای رسیدگی به اختلاف کیفیت (Claim) نیز ضروری است.

چطور می‌توان Traceability محصولات شرق ایران را برای بازار اروپا تقویت کرد؟

تقویت Traceability با اقداماتی ساده اما منظم آغاز می‌شود: شماره‌گذاری قطعات باغ و بلوک‌های تولید، ثبت تاریخ و شرایط برداشت، مستندسازی مصرف نهاده، و تخصیص Lot Number به هر بچ فرآوری. سپس این اطلاعات در برچسب‌های داخلی، مدارک حمل و گواهی آنالیز هر محموله منعکس می‌شود. استفاده از فرم‌های ساده کاغذی یا دیجیتال و همکاری با پلتفرم‌های صادراتی که تجربه کار با الزامات Traceability اروپا را دارند، می‌تواند مسیر انطباق با استانداردهای این بازار را کوتاه‌تر و کم‌هزینه‌تر کند.